از همان ابتدای بازی ، مشخص بود که مورینیو قرار است در این بازی آخرین فرصت را به خیلی ها بدهد که شاید فیکس نشدن هیگوائین هم کنایه ای به همین موضوع بود که او با بازیکنانی نظیر کاروالیو ، آلبیول ، کاکا یا شاهین تفاوت دارد که دو تای آخری با تعویض شدن بین دو نیمه ، نشان دادند که فرصتشان از سوخته هم سوخته تر است .
در همان آغاز بازی و در دقیقه 4 ، مارسلو به عنوان تنها عضو ثابت خط دفاع ، یک اشتباه مهلک انجام داد تا فرانکو خارا زننده اولین گل بازی باشد هر چند که پیش از حرکت مارسلو هم نمی توان از اشتباه کاروالیو چشم پوشی کرد . دقایقی بعد ایگالو دو موقعیت دیگر را برای گرانادا از دست داد تا مشخص شود که وخامت وضع ، بیشتر از این حرفهاست .
در ادامه همچنان میانه زمین رئال وضع وخیمی داشت و توپها به راحتی هر چه تمام تر رد می شدند . کاکا تقریبا به ندرت پاس سالم می داد و کاروالیو هم اشتباهات دبستانی انجام می داد . دی ماریا با وجود اعتماد ویژه مورینیو ، تقریبا یک پاس صحیح هم نمی داد تا با توجه به این روند ، انتظاری هم از مهاجمان نظیر بنزما و رونالدو نرود .
مورینیو در همان آغاز نیمه دوم نشان داد که ناراضی است و شاهین و کاکا را با هیگوائین و ژابی عوض کرد . با حضور ژابی ، رئال اندکی در میانه زمین مطمئن تر شد. در اوایل نیمه دوم ، رئال از نظر فاز تدافعی منسجم تر شد اما کریستیانو و بنزما موقعیت هایی خوب را از دست دادند تا مشخص شود که آنها هم در شب خوبشان نیستند .
در دقیقه 80 بالاخره مارسلو یک پنالتی گرفت تا کریستیانو پس از ناکامی در پنالتی زدن مقابل اتلتیک و بایرن ، مقابل گرانادا گل شماره 45 لالیگایی خود را به ثمر رساند . دقایقی بعد روی سانتر بنزما و شوت گرانرو ، بازیکن گرانادا یعنی کورتس ، دروازه خودی را گشود تا امیدهای گرانادا برای بقا در لالیگا به هفته بعد باشد . در پایان بازی ، یکی از نکات جالب نداشتن جنبه توسط بازیکنان گرانادا بود که به داور حمله ور شدند و به او بطری پرتاب کردند .
به هر صورت ، نمی توان مورینیو یا بازیکنان اصلی را سرزنش کرد . مربی قصد دادن آخرین فرصت به برخی ها را داشت که در تستشان نمره تجدیدی آوردند .
نظرات شما عزیزان: